19
ноябрь
2022
ЖАДЫНАМА
Эхинококкоз - себептері және алдын алу.
Эхинококкоз - адам мен ауылшаруашылық жануарларының арасында кең таралған, халықтың денсаулығы мен ел экономикасына үлкен зиян келтіретін ауыр паразиттік ауру. Инвазияның әлеуметтік маңыздылығы ауыр клиникалық ағыммен анықталады, кез-келген органның зақымдануымен, жиі асқынулармен сипатталады, көп жағдайда мүгедектікке әкеп соқтыруы . Эхинококк жұмыртқаларын тасымалдаушылар иттер, үй жануарлары, кеміргіштер және жәндіктер болып табылады.
ℹ️ Негізінен иттер өлі жануарлардың немесе етке кесілген жануарлардың шикі ішкі мүшелерін көпіршіктерімен жегенде жұқтырады, көбінесе біз иттерге шикі, жарамсыз ет қалдықтарын өзіміз береміз. Зардап шеккен ағза мүшелерін жегеннен кейін олардың ас ішектерінде таспа тәрізді ақ құрттар өседі. Иттер ішектерінде гельминттің осы түрінің 100 000-нан астам үлгісін алып жүре алады. Гельминттің соңғы сегментінде шамамен 500 немесе одан да көп жұмыртқа болады. Эхинококкозды жұқтырған кезде ит айтарлықтай салмағын жоғалтуы, қозғалысы баяулауы және жүні түтіккен болуы мүмкін, бірақ бұл белгілермен де біз иттің ауырып жатқанын бірден анықтай алмаймыз. Содан кейін ол малға, тіпті оның иесіне де жұқтыру көзіне айналады.
Инфекцияланған иттің жүрген жерлерінде нәжіспен бірге гельминт жұмыртқалары топыраққа, шөпке, су қоймаларына, киімге, қолға, үйдің жанындағы әртүрлі заттарға немесе тіпті кілемге, диванға, төсекке (егер жануарлар пәтерде тұрса) түседі, өйткені жұқтырған жануарларда гельминт жұмыртқалары барлық жүн жамылғысында болады. Ауру итті сипалағаннан кейін қолды жумаған жағдайда ауруды жұқтырдыңыз деуге болады.
Көбінесе инфекция асқазан-ішек жолдары арқылы жуылмаған жидектерді, көкөністерді, жемістерді жегенде, эхинококктардың жұмыртқалары бар шикі суды қабылдағанда пайда болады. Кейде берілу көздері сүт пен қымыз болуы мүмкін, өйткені эхинококк жұмыртқалары етқоректілердің нәжісімен ластанған шөпте жатқанда сиырлардың, биелердің желініне түседі.
✳️ Алдын алудың негізгі әдістері.
Жеке гигиена ережелерін сақтаңыз, тамақтанар алдында қолыңызды мұқият жуыңыз.
Инвазияланған иттермен тығыз байланыста болудан аулақ болыңыз.
Көкөністерді, жемістерді қолданар алдында мұқият жуыңыз.
Үй иттеріне дегельминтизациялау жүргізу қажет.
Иттерді жануарлардың шикі ішкі мүшелерімен тамақтандырмаған абзал.
(фото ашық дереккөздерден алынды)
⚡️ Эхинококкоз – причины и профилактика.
Эхинококкоз – распространенное тяжелое паразитарное заболевание человека и сельскохозяйственных животных, наносящее большой ущерб здоровью населения и экономике страны. Социальная значимость инвазии определяется тяжелым клиническим течением, характеризуется поражением любого органа, частыми осложнениями, нередко сопровождающегося инвалидностью. Переносчиками яиц эхинококка могут быть собаки, домашние животные, грызуны и насекомые.
ℹ️ В основном собаки заражаются при съедании сырых внутренних органов павших или прирезанных на мясо животных с личиночными пузырями, часто бывает, что мы сами даем собакам сырые непригодные мясные отходы. После съедания пораженного органа, у них в тонком кишечнике вырастают лентовидные белые черви. Собаки могут носить в своем кишечнике свыше 100 000 экземпляров этого вида гельминта. Последний членик гельминта содержит около 500 яиц и более. При заражении эхинококкозом собака может значительно похудеть, стать вялым, а шерсть тусклым, но даже при этих симптомах мы не можем сразу определить, что собака больна. Тогда она становится источником заражения для домашнего скота и даже своего хозяина.
Везде где бывает зараженная собака вместе с испражнениями яйца гельминтов попадают на почву, траву, сено, водоемы, на одежду, руки, на различные предметы возле жилища или даже на ковер, диван, постель (если животные живут в квартире), т.к. у зараженных животных яйца гельминтов находятся на всем шерстяном покрове. Достаточно погладить больную собаку и не помыть руки.
Чаще всего заражение происходит через желудочно-кишечный тракт при поедании не мытых ягод, овощей, фруктов, при приеме сырой воды обсемененных яйцами эхинококков. Иногда источниками передачи могут быть молоко и кумыс, т.к. яйца эхинококка попадают на вымя коров, кобылиц во время лежания на траве, загрязненной фекалиями плотоядных.
✳️ Основные методы профилактики.
Соблюдать правила личной гигиены, тщательно мыть руки перед едой.
Избегать тесного контакта с инвазированными собаками.
Тщательно мыть овощи, фрукты перед употреблением.
Проводить дегельминтизацию домашних собак.
Не кормить собак сырыми внутренними органами животных.
(фото взято из открытых источников)
Эхинококкоз - адам мен ауылшаруашылық жануарларының арасында кең таралған, халықтың денсаулығы мен ел экономикасына үлкен зиян келтіретін ауыр паразиттік ауру. Инвазияның әлеуметтік маңыздылығы ауыр клиникалық ағыммен анықталады, кез-келген органның зақымдануымен, жиі асқынулармен сипатталады, көп жағдайда мүгедектікке әкеп соқтыруы . Эхинококк жұмыртқаларын тасымалдаушылар иттер, үй жануарлары, кеміргіштер және жәндіктер болып табылады.
ℹ️ Негізінен иттер өлі жануарлардың немесе етке кесілген жануарлардың шикі ішкі мүшелерін көпіршіктерімен жегенде жұқтырады, көбінесе біз иттерге шикі, жарамсыз ет қалдықтарын өзіміз береміз. Зардап шеккен ағза мүшелерін жегеннен кейін олардың ас ішектерінде таспа тәрізді ақ құрттар өседі. Иттер ішектерінде гельминттің осы түрінің 100 000-нан астам үлгісін алып жүре алады. Гельминттің соңғы сегментінде шамамен 500 немесе одан да көп жұмыртқа болады. Эхинококкозды жұқтырған кезде ит айтарлықтай салмағын жоғалтуы, қозғалысы баяулауы және жүні түтіккен болуы мүмкін, бірақ бұл белгілермен де біз иттің ауырып жатқанын бірден анықтай алмаймыз. Содан кейін ол малға, тіпті оның иесіне де жұқтыру көзіне айналады.
Инфекцияланған иттің жүрген жерлерінде нәжіспен бірге гельминт жұмыртқалары топыраққа, шөпке, су қоймаларына, киімге, қолға, үйдің жанындағы әртүрлі заттарға немесе тіпті кілемге, диванға, төсекке (егер жануарлар пәтерде тұрса) түседі, өйткені жұқтырған жануарларда гельминт жұмыртқалары барлық жүн жамылғысында болады. Ауру итті сипалағаннан кейін қолды жумаған жағдайда ауруды жұқтырдыңыз деуге болады.
Көбінесе инфекция асқазан-ішек жолдары арқылы жуылмаған жидектерді, көкөністерді, жемістерді жегенде, эхинококктардың жұмыртқалары бар шикі суды қабылдағанда пайда болады. Кейде берілу көздері сүт пен қымыз болуы мүмкін, өйткені эхинококк жұмыртқалары етқоректілердің нәжісімен ластанған шөпте жатқанда сиырлардың, биелердің желініне түседі.
✳️ Алдын алудың негізгі әдістері.
Жеке гигиена ережелерін сақтаңыз, тамақтанар алдында қолыңызды мұқият жуыңыз.
Инвазияланған иттермен тығыз байланыста болудан аулақ болыңыз.
Көкөністерді, жемістерді қолданар алдында мұқият жуыңыз.
Үй иттеріне дегельминтизациялау жүргізу қажет.
Иттерді жануарлардың шикі ішкі мүшелерімен тамақтандырмаған абзал.
(фото ашық дереккөздерден алынды)
⚡️ Эхинококкоз – причины и профилактика.
Эхинококкоз – распространенное тяжелое паразитарное заболевание человека и сельскохозяйственных животных, наносящее большой ущерб здоровью населения и экономике страны. Социальная значимость инвазии определяется тяжелым клиническим течением, характеризуется поражением любого органа, частыми осложнениями, нередко сопровождающегося инвалидностью. Переносчиками яиц эхинококка могут быть собаки, домашние животные, грызуны и насекомые.
ℹ️ В основном собаки заражаются при съедании сырых внутренних органов павших или прирезанных на мясо животных с личиночными пузырями, часто бывает, что мы сами даем собакам сырые непригодные мясные отходы. После съедания пораженного органа, у них в тонком кишечнике вырастают лентовидные белые черви. Собаки могут носить в своем кишечнике свыше 100 000 экземпляров этого вида гельминта. Последний членик гельминта содержит около 500 яиц и более. При заражении эхинококкозом собака может значительно похудеть, стать вялым, а шерсть тусклым, но даже при этих симптомах мы не можем сразу определить, что собака больна. Тогда она становится источником заражения для домашнего скота и даже своего хозяина.
Везде где бывает зараженная собака вместе с испражнениями яйца гельминтов попадают на почву, траву, сено, водоемы, на одежду, руки, на различные предметы возле жилища или даже на ковер, диван, постель (если животные живут в квартире), т.к. у зараженных животных яйца гельминтов находятся на всем шерстяном покрове. Достаточно погладить больную собаку и не помыть руки.
Чаще всего заражение происходит через желудочно-кишечный тракт при поедании не мытых ягод, овощей, фруктов, при приеме сырой воды обсемененных яйцами эхинококков. Иногда источниками передачи могут быть молоко и кумыс, т.к. яйца эхинококка попадают на вымя коров, кобылиц во время лежания на траве, загрязненной фекалиями плотоядных.
✳️ Основные методы профилактики.
Соблюдать правила личной гигиены, тщательно мыть руки перед едой.
Избегать тесного контакта с инвазированными собаками.
Тщательно мыть овощи, фрукты перед употреблением.
Проводить дегельминтизацию домашних собак.
Не кормить собак сырыми внутренними органами животных.
(фото взято из открытых источников)